- z tytułu czegoś
- = tytułem czegoś
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
użyć — dk Xa, użyję, użyjesz, użyj, użył, użyty używać ndk I, użyćam, użyćasz, użyćają, użyćaj, użyćał, użyćany 1. «posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować» Nieumiejętnie czegoś używać. Używać czegoś do pracy, na co dzień,… … Słownik języka polskiego
zrzec się — dk Vc, zrzeknę się, zrzekniesz się, zrzeknij się, zrzekł się; zrzekłszy się zrzekać się ndk I, zrzec sięam się, zrzec sięasz się, zrzec sięaj się, zrzec sięają się, zrzec sięał się «dobrowolnie zrezygnować z czegoś, odstąpić od czegoś; wyrzec się … Słownik języka polskiego
bilans — m IV, D. u, Ms. bilanssie; lm M. e ( y) 1. ekon. księg. «zestawienie sprawozdawcze, obrazujące stan majątkowy jednostki gospodarczej za pewien okres; zestawienie przychodów i rozchodów dóbr materialnych lub innych wartości za dany okres» ∆ Bilans … Słownik języka polskiego
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
pomocniczy — «pomagający komuś, wykonujący dodatkowe, niesamodzielne prace; służący jako pomoc, ułatwienie; posiłkowy, dodatkowy» Oddziały pomocnicze. Personel pomocniczy. Prace, urządzenia pomocnicze. Nauka pomocnicza. ∆ Adres pomocniczy «formularz dołączany … Słownik języka polskiego
rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… … Słownik języka polskiego
świadczenie — n I 1. rzecz. od świadczyć. 2. lm D. świadczenieeń częściej w lm «obowiązek wykonania, wykonywania czegoś na czyjąś rzecz; to, co jest z tego tytułu wykonywane» Świadczenia z zakresu ochrony zdrowia, oświaty. Otrzymywać świadczenia. Wymiana… … Słownik języka polskiego
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
nakład — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. nakładadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wkład pracy, pieniędzy w zrobienie czegoś; wydatek, koszt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakłady finansowe. Spadek nakładów na oświatę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obsuwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. obsuwawie, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}fiasko, niepowodzenie, nieudanie się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Będzie obsuwa z tym interesem, jak wejdzie nowy podatek. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień